Τετάρτη, Μαρτίου 19, 2008

700€: Ορισμός

H γενιά των επτακοσίων ευρώ. Άνθρωποι φοβισμένοι, φοβούνται να απεργήσουν, να διεκδικήσουν δικαιώματα στη δουλειά, να παντρευτούν, να κάνουν παιδιά, ζουν με το φόβο μη χάσουν το ελάχιστο που έχουν, μην απολυθούν, μην τους πνίξουν τα έξοδα.

Είναι η γενιά των συμβασιούχων, του κατώτερου μισθού, των υπαλλήλων του 12ωρου, των επιστημόνων του σε έργα ΚΠΣ, του ιδιωτικού τομέα και του ευρύτερου χαλαρού δημοσίου με τις 6μηνες συμβάσεις, που αλλάζει δουλειές σαν τα εσώρουχα.

Είναι η γενιά που ζει ακόμα με τους γονείς της, που σε δύσκολες ώρες ζητούν ένα «τσοντάρισμα» από φίλους και συγγενείς, που χρεώνει κάρτες και μεταφέρει χρέη, που κάθε μήνα αφήνει και ένα λογαριασμό απλήρωτο για να τα βγάλει πέρα, που περιμένει το δώρο (αν παίρνει) για να ξεχρεώσει, που ο τραπεζικός λογαριασμός γράφει κάτι ευρώ και μερικά λεπτά στο τέλος κάθε μήνα.

Είναι η γενιά του απολιτίκ, που ψηφίζει όποιον της δίνει υπόσχεση για ένα ψίχουλο παραπάνω, που προσμένει λύσεις άμεσες –ανεξάρτητες από ιδεολογίες, που προδώθηκε από τη γενιά του Πολυτεχνείου και τα κόμματα της, που σπούδασε χωρίς παιδεία, που εξειδικεύτηκε γιατί αυτό ήταν το μέλλον μα δε βρήκε ποτέ δουλειά στην ειδικότητα, που της υποσχέθηκαν πολλά μα τίποτα δεν πήρε.

Είναι η γενιά που ευνουχίστηκε επίτηδες, με οργανωμένο σχέδιο, με μελετημένες κινήσεις, για τη «μεγάλη ιδέα» μιας κοινωνίας σιωπηλής, προβατοποιημένης, κοιμισμένης, μιας κοινωνίας στρουθοκαμηλισμού και αλλοτρίωσης.

Είναι η γενιά των συγχρόνων σκλάβων, μα οι σκλάβοι κάποτε ξυπνούν, επαναστατούν και σκοτώνουν τους αφέντες.

(Δημοσιεύτηκε στο περιοδικό "Centro" - τεύχος 14)

ΕΛ.ΑΣ. Ελλήνων Φασιστών

Ξαφνικά ανακαλύψαμε και πάλι πως η Αστυνομία έχει σχέσεις με τους φασίστες. Και αυτά τα “όργανα” δεν είναι πια καθόλου προσεκτικά. Οι μεγάλοι στρατηγοί και υπουργοί κάνουν ό,τι μπορούν να κουκουλώσουν χαστούκια, ζαρντινιέρες, Περιάνδρους και χουντογιορτές και μόλις τα ξεχνά ο κόσμος (με ιδιαίτερη ευκολία) κάτι συμβαίνει και βγαίνει πάλι στη φόρα το σάπιο μήλο της ΕΛ.ΑΣ.

Ντου λοιπόν οι ΜΑΤατζήδες παρεούλα με τους ναζί δες με μαχαίρια και κοντάρια με την ελληνική σημαία τυλιγμένη γύρω γιατί το εθνικό σύμβολο διψά για αίμα στα χέρια των εθνικοφρόνων. Όρμισαν να απαλλάξουν την Αθήνα απ' αυτούς που τόλμησαν να πουν πως οι μετανάστες έχουν και αυτοί δικαιώματα, πως δεν μπορούν οι υπερασπιστές της “καθάριας ελληνικής φυλής” να μαχαιρώνουν και να σαπίζουν στο ξύλο κάθε άνθρωπο που δεν ταιριάζει στα πρότυπα τους. Και οι δυνάμεις αποκατάστασης της τάξης χάζευαν το θέαμα λίγο πιο πίσω.

Σάμπως και η Αστυνομία τα ίδια δεν κάνει; Τα αστυνομικά τμήματα έχουν γίνει θάλαμοι βασανιστηρίων για τους αλλοδαπούς που ήρθαν σ' αυτό τον τόπο για μία καλύτερη ζωή και γίνονται σκουπίδι στα χέρια του κάθε εξουσιολάγνου αστυνομικού.

Ας το κάνουν λοιπόν επίσημη πρακτική, μιας και είναι τόσο απροκάλυπτοι. Ούτως ή άλλως ο κόσμος όλα τα χαύει και χωρίς μεγάλη προσπάθεια. Ας βγει ένα φιρμάνι ότι είναι νόμιμα οι ξυλοδαρμοί, τα μαχαιρώματα, τα βασανιστήρια (συγνώμη εννοούσα η “προσβολή προσωπικότητας”).

Ας γίνει και η Χρυσή Αυγή επίσημο τμήμα της Ασφάλειας. Να ανακυρηχθούν εθνικοί ήρωες ο Αντώνης “Περίανδρος” Ανδρουτσόπουλος, ο Πάνος “Πόρκυ” Ρουμελιώτης και ο “φύρερ” Νίκος Μιχαλολιάκος που φροντίζουν για την τήρηση της τάξης και την εθνική καθαρότητα των δρόμων.

Στο κάτω κάτω και η πολιτεία δίνει την συγκατάθεση της σε τέτοιες συμπεριφορές αφού τόσα χρόνια σιωπά και φροντίζει υπογείως να ξελασπώνει τα “άτακτα” παιδιά με τιμωρίες της πλάκας και αθωώσεις στα εφετεία. Είναι φανερό πως δεν υπάρχει ουδεμία διάθεση και πολιτική βούληση για να γίνει το τοπίο πιο καθαρό, μάλλον το αντίθετο. Άλλωστε όπως λένε και οι ίδιοι εκεί στα κέντρα αποφάσεων, “οι φιλήσυχοι πολίτες δεν έχουν να φοβηθούν τίποτε”.

(Δημοσιεύτηκε στο περιοδικό "Centro" - τεύχος 14)